ตอนที่ 1330 – เผชิญหน้ากับเจ้าศาลา (1)

โถงศักดิ์สิทธิ์ของเต๋าเจิ้งเทียนถูกเจาะและได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง มันไม่มีที่ไหนใกล้เคียงกับคำว่าทรงพลังเท่าที่เคยมีมาก่อน เจี้ยนเฉินควบแน่นปราณกระบี่สองสามเล่มแล้วส่งไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์ ปราณกระบี่แต่ละอันนั้นไม่ด้อยไปกว่าการโจมตีของเซียนจักรพรรดิ ดังนั้นพวกมันจึงหั่นโถงศักดิ์สิทธิ์ออกเป็นชิ้น ๆ ทำให้มันตกลงมาจากท้องฟ้า

มีผู้สืบทอดโดยตรงและผู้เชี่ยวชาญหลายหมื่นคนจากพันธมิตรภายในโถงศักดิ์สิทธิ์ มีผู้สืบทอดตระกูลสาขาและสมาชิกที่ไม่สำคัญมากถูกไล่ออกมาเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา ตอนนี้โถงศักดิ์สิทธิ์ถูกทำลาย ทุกคนที่ซ่อนอยู่ในนั้นก็ถูกเปิดเผยออกมารวมถึงเซียนผู้คุมกฎหลายสิบคน

แม้ว่าผู้คนจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก แต่พวกเขารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างปิดอยู่ เมื่อเห็นว่าโถงศักดิ์สิทธิ์นั้นแตกสลายจริง ความคิดของพวกเขาได้รับการยืนยันในทันที บางคนที่มีปฏิกิริยาตอบสนองเร็วก็เริ่มหนีห่างออกไปอย่างที่เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เซียนผู้คุมกฎได้หนีออกมาเร็วที่สุดในบรรดาพวกเขาทั้งหมด

เจี้ยนเฉินขยายวิญญาณของเขาและห่อหุ้มเป็นรัศมีหลายพันกิโลเมตร เขาใช้วิญญาณของเขาเพื่อตรึงเซียนผู้คุมกฎในหมู่คนที่หนีออกไป และด้วยการกระตุกนิ้วของเขาไม่กี่ที่ ปราณกระบี่ที่นิ้วก็พุ่งออกไป เขาปราณกระบี่หลายสิบเล่มในระยะเวลาอันสั้น ฆ่าฟันเซียนผู้คุมกฎที่หนีไปทั้งหมด

เซียนผู้คุมกฎไม่สามารถต้านทานปราณกระบี่ที่ควบแน่นโดยเจี้ยนเฉินได้ หลังจากเขามาถึงขอบเขตต้นกำเนิดกระบี่ พวกเขาทั้งหมดถูกสังหารโดยปราณกระบี่เพียงครั้งเดียว

ในท้ายที่สุด ไม่มีเซียนผู้คุมกฎคนใดของพันธมิตรที่จะหนีไปได้ วิญญาณทั้งหมดของพวกเขาถูกทำลาย เจี้ยนเฉินไม่ได้ตามล่าผู้คนที่มีระดับต่ำกว่าเซียนผู้คุมกฎ สถานะของเขาแตกต่างกัน เขาไม่ได้สนใจที่จะฆ่าพวกเขาและถ้าเขาฆ่าคนมากเกินไปเขาจะต้องถูกลงโทษจากทัณฑ์สวรรค์

อย่างไรก็ตาม พันธมิตรปฏิเสธไม่ได้ว่าในขณะนี้ว่ามันได้สูญเสียเซียนผู้คุมกฎและเซียนราชาเหล่านี้ทั้งหมดเพราะมีผู้เชี่ยวชาญในอาณาจักรแห่งทะเลมากกว่าทวีปเทียนหยวน หากไม่มีเซียนผู้คุมกฎหรือแม้แต่เซียนราชาที่คอยดูแลพวกเขา มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับองค์กรที่จะพัฒนา

ด้วยเพียงการโบกมือ เจี้ยนเฉินทำให้แหวนมิติหลายสิบวงลอยมาหาเขา แหวนมิติเหล่านี้ทั้งหมดเป็นแหวนที่เซียนผู้คุมกฎสวมใส่ พวกเขาบรรจุทุกสิ่งที่ที่สามารถช่วยชีวิตพวกเขาได้เอาไว้ มันเป็นความมั่งคั่งที่ยอดเยี่ยมสำหรับเผ่าเต่า

หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินใช้วิญญาณของเขากวาดผ่านโถงศักดิ์สิทธิ์และตรวจสอบทุกซอกทุกมุมภายใน อย่างไรก็ตามเขาไม่พบสิ่งที่มีค่า

“เจี้ยนเฉิน เจ้าศาลามาด้วยตนเอง” เถี่ยต้าพูดด้วยเสียงอู้อี้ เขามองไปที่ระยะไกล ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหารที่ทรงพลัง

เจี้ยนเฉินรู้สึกถึงการมีอยู่ของเขาเช่นกันแม้จะไม่มีการเตือนของเถี่ยต้า การปรากฎตัวที่ทรงพลังอย่างมากกำลังเข้าใกล้พื้นที่อย่างรวดเร็ว

“ในโลกจิ๋วหยานหวง ข้าสามารถฆ่าสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 9 และเรายังฆ่าระดับ 10 อีกตัวหนึ่งด้วย ข้าสงสัยว่าเซียนจักรพรรดิทรงพลังมากเท่าไรเมื่อเทียบกับสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 9” เจี้ยนเฉินคิดกับตัวเอง เขารู้สึกอยากที่จะลองรับมือเจ้าศาลา ปัจจุบันเขาต้องการที่จะหาเซียนจักรพรรดิเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของเขาเอง

แม้ว่าเขาจะสามารถฆ่าสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 9 ในโลกจิ๋วหยานหวง แต่พวกมันยังขาดความฉลาดและความสามารถพิเศษ ประสบการณ์ที่เขาได้รับเมื่อต่อสู้กับพวกมันนั้นไม่มีที่ใดจะใกล้เคียงกับการต่อสู้ของนักสู้ที่มีประสบการณ์ ความสามารถในการฆ่าสัตว์อสูรหยานหวง เพียงแต่หมายความว่าเขาครอบครองการโจมตีไม่อ่อนแอกว่าเซียนจักรพรรดิ อย่างไรก็ตาม เขายังไม่ทราบถึงความแข็งแกร่งโดยรวมของเขา

นี่เป็นเพราะเซียนจักรพรรดิจัดการได้ยากกว่าสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 9 วิธีการต่อสู้ของเซียนจักรพรรดินั้นยืดหยุ่นและพวกเขายังเข้าใจความลึกลับของโลกและรู้ทักษะลับต่าง ๆ ความกล้าหาญในการต่อสู้ของพวกเขานั้นไม่สามารถเทียบได้กับสัตว์อสูรหยานหวงที่มีเพียงกำลังที่ดุร้าย

ด้านหน้าของพวกเขามีแรงกดดันมหาศาลแพร่กระจายไปในอากาศที่ว่างเปล่าอย่างรวดเร็ว มิติที่มันผ่านเข้าไปนั้นหนาทึบเหมือนโคลน

ร่างหนึ่งบินมาจากขอบฟ้าอันไกลโพ้นอย่างรวดเร็ว เขาได้หลอมรวมกับมิติโดยรอบแล้วและไม่มีเสียงเลยขณะที่เขาบิน เขาบินเร็วมาก

ในเวลาน้อยกว่าหนึ่งวินาที ร่างนั้นแล่นไปหลายสิบกิโลเมตรด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อและมาถึงตรงหน้าเจี้ยนเฉิน ทันใดนั้นความกดอากาศมหาศาลปกคลุมรอบ ๆ ทำให้อากาศสั่นสะเทือนขณะที่พื้นด้านล่างจมลง

เจี้ยนเฉินรู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกบีบรัด เสื้อผ้าของเขาเริ่มติดกับร่างกายทันที ในขณะนั้นเขารู้สึกเหมือนกำลังแบกภูเขาลูกโต มันหนักและหายใจลำบากมากขึ้น

“เซียนจักรพรรดิมีพลังมากกว่าสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 9 จริง ๆ ” เจี้ยนเฉินสั่นสะท้านอยู่ภายใน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้เผชิญหน้ากับเซียนจักรพรรดิ แต่ตอนนี้เขาได้รับความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของเซียนจักรพรรดิด้วยสิ่งนี้

“ผู้คุมกฎของเผ่าเต่า เจ้ากล้าดียังไง ! ” เจ้าศาลาแห่งศาลาเทพเจ้าอสรพิษอาบด้วยแสงสีน้ำเงินเผยให้เห็นเพียงเงาที่พร่ามัว น้ำเสียงของเขาเย็นยะเยือกและเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและจิตสังหาร เขาดูถูกดูแคลนเจี้ยนเฉินมาก่อนและได้ส่งร่างจำลองเพื่อจัดการกับเจี้ยนเฉิน ไม่เพียงแต่เขาล้มเหลวเท่านั้น แต่ร่างจำลองของเขาก็ถูกสังหารด้วย ทำให้วิญญาณของเขาบาดเจ็บสาหัส นี่เป็นรอยด่างพร้อยอย่างถาวรสำหรับชื่อเสียงของเขาในฐานะเจ้าศาลาซึ่งครองตำแหน่งสูงสุดในอาณาจักรแห่งทะเล เขาโกรธอย่างมากกับเรื่องนี้

เม็ดพลังบรรพกาลของเจี้ยนเฉินส่งพลังบรรพกาลออกมาเติมเต็มทุกส่วนของร่างกาย เขาเปิดใช้งานการป้องกันสูงสุดของร่างบรรพกาลเพื่อต้านทานแรงกดดันของเจ้าศาลา เขาพูดด้วยความสงบ “ท่านเจ้าศาลาแห่งศาลาเทพเจ้าอสรพิษ ข้าไม่เคยคิดเลยว่าท่านจะมาถึงอย่างรวดเร็ว ข้าไม่สามารถสะกดใจไว้ได้ในตอนนั้น ดังนั้นข้าจึงทำลายล้างร่างจำลองของท่านโดยไม่ได้ตั้งใจ แม้แต่เศษเล็กเศษน้อยก็แยกย้ายกันไปโดยข้า ข้าไม่ควรสร้างความเสียหายให้กับท่านเจ้าศาลาเลยใช่หรือไม่ ? ”

ประกายไฟปรากฎขึ้นทันทีที่รอบ ๆ เจ้าศาลาเมื่อเขาได้ยินข้อแก้ตัว มันน่ากลัวมาก เขาตอบอย่างโกรธ ๆ ว่า “เจ้า ผู้คุมกฎเผ่าเต่า เจ้ายังไม่มีสิทธิ์ทำตัวกล้าหาญต่อหน้าข้า แม้ว่าความแข็งแกร่งของเจ้าจะเพิ่มขึ้น แต่ก็ยังคงมีความสำคัญเท่ากับมดเมื่ออยู่ต่อหน้าข้า เมื่อเจ้าก้าวเท้าเข้าไปในดินแดนของศาลาเทพเจ้าอสรพิษ ในวันนี้ข้าจะฝังเจ้าไว้ที่นี่ตลอดชั่วนิรันดร์” จากนั้นเจ้าศาลาก็ยื่นแขนไปที่เจี้ยนเฉิน ทันทีที่เขายื่นแขนของเขามันก็กลายเป็นกรงเล็บมังกรของมังกรที่ยาวเหยียดทันทีและปรากฎตัวต่อหน้าเจี้ยนเฉิน

” ท่านไม่ได้พูดเร็วไปหน่อยหรือ ? เรายังไม่รู้ว่าท่านจะทำให้ข้าอยู่ที่นี่ในวันนี้ได้หรือไม่ แต่มันก็จะเป็นไปไม่ได้อีกแล้วที่จะฝังข้าที่นี่ เจี้ยนเฉินเยาะเย้ย แม้จะมีประสบการณ์มากมายในการฆ่าสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 9 เขาก็ยังไม่กล้าที่จะประมาทในขณะที่ต่อสู้กับเซียนจักรพรรดิ เขาเร่งร่างบรรพกาลไปที่ขีดจำกัดของมันทันทีและกำมือขวาของเขาจับด้ามปราณกระบี่จากความว่างเปล่า จากนั้นเขาก็แทงไปที่กรงเล็บ

“ติ๊ง ! ” กรงเล็บและปราณกระบี่ปะทะกันและส่งเสียงโลหะกระทบกัน เจี้ยนเฉินทิ้งร่องรอยตื้น ๆ ไว้บนกรงเล็บด้วยปราณกระบี่ มันไม่เหมือนกับความเสียหายที่เขาจัดการกับโถงศักดิ์สิทธิ์ของเต๋าเจิ้งเทียน ซึ่งเขามีอำนาจเด็ดขาด

เจี้ยนเฉินถูกผลักออกไปโดยการโจมตี เขาถอยห่างออกไปหลายกิโลเมตรก่อนจะสลายกำลังทั้งหมดที่เหลือจากกรงเล็บ เขากลายเป็นคนเคร่งขรึมมากหลังจากการปะทะกัน เขาเข้าใจแล้วว่าพละกำลังของเจ้าศาลานั้นมีพลังมากกว่าร่างจำลองทั่วไปหลายเท่า

“ช่างเป็นกรงเล็บที่แข็งแกร่งอะไรเช่นนี้ การโจมตีของข้าแทบจะไม่ทิ้งรอยขีดข่วนเอาไว้” เจี้ยนเฉินคิด การจัดการกับเจ้าศาลาของโถงเทพเจ้าอสรพิษนั้นจะยากกว่าที่เขาจินตนาการไว้มาก

สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือเจ้าศาลานั้นดูโง่งม หากใบหน้าของเขาถูกมองเห็น เจี้ยนเฉินคงจะค้นพบว่ามันเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เจ้าศาลาจ้องไปที่หยดเลือดสีน้ำเงินที่ไหลออกมาจากฝ่ามือของเขาด้วยความตกตะลึง เขาไม่ได้รู้สึกตัว

เขาเป็นมังกรอสรพิษ ดังนั้นร่างกายของเขาจึงไม่อ่อนแอกว่าสัตว์อสูร กรงเล็บของเขาเป็นส่วนที่แข็งที่สุดของร่างกายของเขาเช่นเดียวกับอาวุธที่ทรงพลังที่สุดของเขา เขาต่อสู้กับผู้คนที่มีระดับการบ่มเพาะเท่ากับเขาในอดีตก่อนที่เขาจะไปถึงเซียนจักรพรรดิและไม่มีใครสามารถทำลายพวกมันได้ อย่างไรก็ตาม ผู้คุมกฎของเผ่าเต่าทำให้เกิดรอยขีดข่วนได้ซึ่งทำให้เขาตกใจจริง ๆ