ตอนที่ 518 – ความแข็งแกร่งอันแท้จริงของเซียนผู้คุมกฎ

เจี้ยนเฉินปฏิเสธที่จะเป็นตัวแทนอาณาจักรฉินหวงในการตัดสินใจเป็นพันธมิตรกับตระกูลหวง บรรพชนของตระกูลหวงถอนหายใจ เขาไม่ได้รู้สึกว่านี่เป็นการตัดสินใจที่ไม่คาดคิด นอกจากนี้เขายังคาดการณ์ว่า เจี้ยนเฉินจะปฏิเสธอยู่ก่อนแล้ว เขาได้เพียงยึดมั่นอยู่บนความคาดหวัง แต่ตอนนี้เจี้ยนเฉินได้ดับความหวังสุดท้ายของในจิตใจของบรรพชน

“ผู้อาวุโส ข้าต้องขออภัยอย่างแท้จริง เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับผู้คนที่แข็งแกร่งมากเกินไปสำหรับข้าที่จะตัดสินใจ เจี้ยนเฉินกล่าวออกด้วยความเสียใจ จากใบหน้าของบรรพชน เจี้ยนเฉินเห็นได้ว่าไหล่ของบรรพบุรุษนั้นแบกรับภาระในเรื่องของตระกูลหวงของเขา

ทุกคนเข้าใจปัญหาของเจ้าดี อาณาจักรฉินหวงเป็นหนึ่งในแปดมหาอำนาจ แต่พวกเขาก็มียอดฝีมือจำนวนมาก แต่ทว่าพวกเขาไม่สามารถล่วงเกินเซียนผู้คุมกฏได้ หากข้าเป็นเจ้า ข้าจะไม่ยอมรับเช่นกัน บรรพชนถอนหายใจ

เจี้ยนเฉินลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง “ผู้อาวุโส แม้ว่าข้าไม่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรฉินหวง ถ้ามันมีสิ่งที่ข้าสามารถทำได้ แล้วข้าจะทำเต็มที่เพื่อช่วยตระกูลหวง

เจี้ยนเฉินกล่าวออกมาอย่างสัตย์จริงและไม่ได้หลอกลวงเพื่อให้ได้หน้า ทำให้บรรพชนเผยรอยยิ้ม เขากล่าวออกมาว่า “เจี้ยนเฉิน ทุกคนเข้าใจเจตนาของเจ้า แต่ทว่าการต่อสู้ระหว่างเซียนผู้คุมกฎเป็นสิ่งที่เซียนสวรรค์ไม่อาจแทรกแซง แม้ว่าเจ้าจะเป็หนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีปเทียนหยวน แต่มันก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น ถ้าเจ้าทำงานหนักและบ่มเพาะในอนาคต แน่นอนว่าเจ้าจะต้องไปได้ไกลกว่าชายชราผู้นี้ ดังนั้น เจ้าควรทำให้ดีที่สุดเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเจ้า เมื่อเจ้ากลายเป็นเซียนผู้คุมกฏ เจ้าจะยินยอม หากถ้าตระกูลหวงจะยังคงต้องการความช่วยเหลือใช่หรือไม่ ?

เจี้ยนเฉินตอบโดยไม่ลังเลใจ “ท่านผู้อาวุโส ข้าผู้นี้รู้ดีว่าเซียนผู้คุมกฎแต่ละคนล้วนแต่แข็งแกร่ง ย้อนกลับไปยังเมื่อนิกายพยัคฆ์มังกร ข้าได้รับบทเรียนด้วยตัวเองมามาก แค่ส่วนเล็ก ๆ ของความแข็งแกร่งของเซียนผู้คุมกฎ แต่ระดับความชัดเจนของมันก็ยังค่อนข้างคลุมเครือ มันเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ หากผู้อาวุโสอนุญาตให้ข้าได้ประจักษ์ถึงความแข็งแกร่งของเซียนผู้คุมกฏ ข้าผู้นี้ต้องการเห็นช่องว่างระหว่างข้าและเซียนผู้คุมกฏ และถ้าข้าสามารถปกป้องตัวเองได้

เหตุผลที่ทำไมเจี้ยนเฉินได้กล่าวออก คำเหล่านี้เป็นเพียงการเพิ่มความรู้ความแข็งแกร่งของเซียนผู้คุมกฎ เซียนผู้คุมกฎของนิกายพยัคฆ์มังกรเขาสนใจในพลังงานดั้งเดิมของจิตวิญญาณกระบี่สีม่วง-ฟ้า ที่ซึ่งเซียนผู้คุมกฏกลัวตัวตนเจี้ยนเฉินที่เป็นผู้พิทักษ์จักรพรรดิ แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาก็ไม่กลัวที่จะกระทำการใดใดในที่ลับกับเจี้ยนเฉิน ตราบใดที่เขาสามารถเข้าใจความแข็งแกร่งที่แน่นอนของเซียนผู้คุมกฏ แล้วเจี้ยนเฉินจะสามารถค้นหาการวางแผนในการจัดการกับเซียนผู้คุมกฎ จะเป็นหนึ่งในเป้าหมายในอนาคต

เจี้ยนเฉิน ความแตกต่างระหว่างเซียนสวรรค์กับเซียนผู้คุมกฎนั้น มันเป็นยิ่งกว่าที่เจ้าจะสามารถจินตนาการได้ เซียนผู้คุมกฎได้แล้วเข้าใจความลึกลับของโลกไปยังจุดที่แต่ละการเคลื่อนไหวที่จะควบคุมพลังงานของโลก สุภาษิตกล่าวว่าเหล่ามดอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเซียนผู้คุมกฏ ต่อหน้าเขา เซียนสวรรค์แท้จริงแล้วอ่อนแอเหมือนมด ถ้าเจ้าต้องการที่จะดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเซียนผู้คุมกฎ แล้วข้าผู้นี้จะไขความสงสัยของเจ้าเอง บรรพชนพูดจบ ม่านพลังก็ปรากฏตัวและเจี้ยนเฉินถูกขังอยู่ภายใน

เจี้ยนเฉิน “นี่เป็นม่านพลังที่สร้างโดยเซียนผู้คุมกฎ ประกอบด้วยบัญญัติของโลก มีการเชื่อมต่อกับโลกภายใน หนึ่งสามารถพูดได้ว่า ภายในม่านพลังนี้เป็นพื้นที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แม้ว่าม่านพลังนี้จะอ่อนแอสำหรับเซียนผู้คุมกฎ แต่ทว่าเซียนสวรรค์ไม่อาจที่จะสามารถฝ่ามันได้ นอกจากนี้พลังของม่านพลังนั้น เซียนสวรรค์ไม่มีโอกาสที่จะทำลายมันอย่างสิ้นเชิง บรรพชนพูด

คำของบรรพชนที่ได้กล่าวเข้าหูของเจี้ยนเฉินอย่างชัดเจน แต่แม้ได้ยินเสียง เจี้ยนเฉินยังคงครองสติและนำพลังงานดั้งเดิมของจิตวิญญาณกระบี่สีม่วง-ฟ้าออกมาทันที อาจจะเห็นจำนวนแสงสีม่วง-ฟ้าจำนวนมากได้ถูกรวบรวมและควบเป็นกระบี่ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะตัดมันลงที่ม่านพลัง

มันไม่อาจใช้ได้ ม่านพลังของคนเป็นสิ่งที่เซียนสวรรค์ไม่อาจที่จะแบ่งแยกมัน เว้นแต่ม่านพลังมันจะหมดพลังงานในตัวเอง พลังงานหลักที่เจี้ยนเฉินไม่อาจที่จะสัมผัสได้ บรรพชนเผยยิ้มออกมา มั่นใจแน่นอนว่า เจี้ยนเฉินจะไม่สามารถแยกออกม่านพลังที่เขาเป็นคนสร้างมัน

ช่วงเวลานั้น พลังงานดั้งเดิมปะทะกับม่านพลัง ด้วยเสียง ป๊อป ม่านพลังถูกทำลายโดยกระบี่ของเจี้ยนเฉิน ถ้ามันเป็นบอลลูนยักษ์ที่เต็มไปด้วยอากาศ หลังจากที่กระบี่นั้นปะทะตัดผ่านมันไป ม่านพลังก็หายไปจากสายตาอย่างสมบูรณ์

การแสดงออกของบรรพชนทันทีก็แข็งทื่อ ลักษณะของความไม่อาจเชื่อก็มองผ่านกำแพงที่ถูกทำลายลงต่อหน้า

เป็นไปไม่ได้ เจ้าทำลายม่านพลังของข้าได้อย่างไรกัน ? บรรพชนพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกตะลึง

อย่างไรก็ตาม มันได้หายไปอย่างรวดเร็ว จ้องมองที่พลังงานดั้งเดิมในมือของเจี้ยนเฉิน เขากล่าวออกมาว่า มันเป็นพลังงานที่มีประสิทธิภาพ

เห็นการแสดงออกบนใบหน้าของบรรพชน เจี้ยนเฉินไม่สามารถช่วยได้ แต่มีรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเขา ป้องมือของเขาขึ้น เขาพูดว่า ผู้อาวุโส กรุณาบอกข้า

ลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ของเขาหิน ดวงตาของบรรพบุรุษเริ่มเป็นประกาย เขาพูดกับเจี้ยนเฉิน เจี้ยนเฉิน ม่านพลัง เป็นเพียงหนึ่งในเครื่องมือของเซียนผู้คุมกฎ แต่มันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของความแข็งแกร่งของเซียนผู้คุมกฎ ตอนนี้ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นความแตกต่างระหว่างเซียนผู้คุมกฏ เจ้าสามารถโจมตีได้ตามที่เจ้าต้องการ

แยกตัวเองจากโต๊ะหิน เจี้ยนเฉินเริ่มส่องประกายแสงสีม่วงฟ้า จากพลังงานดั้งเดิม ราวกับเป็นพลังหยินหยาง พวกมันขดรอบแขนของเขา แต่พวกมันไม่สัมผัสกับใคร

เพ่งมองไปที่เซียนผู้คุมกฎด้านหน้า เจี้ยนเฉินไม่รั้งรอ พลังงานดั้งเดิมในร่างกายของเขาทั้งหมดถูกนำออกมาเป็นจำนวนมาก มือขวาของเขาเริ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง พลังงานไหลเวียนออกจากแขนของเขาได้กลายเป็นภาพติดตาที่ทะยานเข้าสู้บรรพชนด้วยความเร็ว

มีเพียงเฉพาะดาบวิญญาณม่วงฟ้า พลังงานต้นกำเนิดเข้ามาใกล้ ห่างจากตัวเซียนผู้คุมกฎ 3 นิ้ว ก่อนจะหยุด พลังงานต้นกำเนิดพบไม่ก้าวหน้าไปอีก

เจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เท้าของเขาก้าวไปข้างหน้าในความพยายามที่ใช้กำลังทั้งหมดผลักพลังงานดั้งเดิมแต่เขาก็ไม่มีอำนาจ แม้ด้วยความพยายามของเขา พลังงานดั้งเดิมไม่สามารถคืบหน้าไปได้แม้แต่เพียงนิดเดียว

ดวงตาของเจี้ยนเฉินเป็นประกาย เขาจะตัดสินใจโดยถอนกระบี่ของเขาออก ด้วยการกระพริบของร่างกายของเขา เขาล้อมรอบกายและโจมตีบรรพชนในการโจมตีจากด้านหลัง แต่ผลที่ได้รับเหมือนกัน พลังงานดั้งเดิมหยุดเคลื่อนไหว อยู่บริเวณ 3 นิ้วจากร่างกายของบรรพชน ไม่สามารถดำเนินการอีกต่อไป

มันคือสิ่งใดกัน ? เจี้ยนเฉินให้ความสนใจและปรารถนา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นวิธีการของเซียนผู้คุมกฎ แต่กระทั่งยามนี้ เจี้ยนเฉินก็ไม่สามารถเข้าใจมัน

เจี้ยนเฉิน เจ้าตอนนี้เข้าใจเพียงแค่ขนาดของความแตกต่างที่มีระหว่างเซียนสวรรค์และเซียนผู้คุมกฎ แม้ว่าเซียนผู้คุมกฎยังคงนิ่ง เซียนสวรรค์ไม่อาจทำให้พวกเขาบาดเจ็บได้ บรรพชนกล่าวด้วยเสียงเบา

ผู้อาวุโส พอจะบอกว่าถึงวิธีการทำเช่นนี้ได้หรือไม่ ? แต่เขาไม่สามารถเป็นอันตรายต่อบรรพชนทั้งหมด เจี้ยนเฉินไม่ได้หมดกำลังใจและถามคำถามบางประการด้วยความอยากรู้

บรรพชนหันไปสอนและอธิบายการเจี้ยนเฉินด้วยรอยยิ้ม นั่นเป็นความลึกลับของมิติ

ความลึกลับของมิติ ? ” เจี้ยนเฉินพึมพำกับตัวเองเสียงต่ำ คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันในความคิดที่ดิ่งลึก

บรรพบุรุษที่ยังคงอธิบาย เซียนสวรรค์สามารถควบคุมพลังงานของโลกในรูปแบบที่สามารถใช้ในการบินผ่านอากาศ เซียนผู้คุมกฎมีพลังลึกลับของโลกสามารถเริ่มใช้พลังงานของมิติ ข้าใช้พลังมิตินี้

ในสายตาของผู้อื่น เจ้าเข้าใกล้ได้เพียง 3 นิ้วจากการโจมตีข้า แต่สิ่งที่เจ้าอาจไม่รู้ว่า ระยะห่าง 3 นิ้วเหล่านี้ ความจริงแล้ว พวกมันประกอบด้วยหลายกิโลเมตร ขึ้นอยู่กับระดับของความเข้าใจในพื้นที่โดยเซียนผู้คุมกฎ ระยะนี้สามารถจัดการขยาย เว้นแต่เจ้าสามารถขวางมิติหรืออาจแบ่งผ่านมิตินี้ ไม่มีทางที่เจ้าสามารถทำร้ายเซียนผู้คุมกฎได้

มิติ ดังนั้น นี่เป็นพลังงานของมิติ เจี้ยนเฉินทำการรับรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับเซียนผู้คุมกฎของเขาเพิ่มขึ้นยิ่งอย่างยิ่งยวด มิติที่มีช่องว่างที่ยังไกลเกินไปสำหรับเขาข้ามไป

เจ้าเข้าใจระยะห่างระหว่างเซียนระดับสวรรค์กับเซียนผู้คุมกฎ ตอนนี้ข้านำมันออกไป บรรพชนพูดในลักษณะอาจารย์ไปทางเจี้ยนเฉิน

“ข้าเข้าใจตอนนี้ ความลึกลับของโลกมีขนาดใหญ่จริง ๆ ถ้าพวกเขาสามารถควบคุมแม้กระทั่งมิติตัวเอง ด้วยวิธีนี้ เซียนผู้คุมกฎจึงสามารถที่จะบินด้วยความเร็วมหาศาล ใบหน้าของเจี้ยนเฉินได้เติบโตอย่างจริงจัง ตามที่เขาพูด

เป็นเช่นนั้น บรรพชนตอบ เซียนผู้คุมกฎเข้าใจอย่างสมบูรณ์เกี่ยวกับความลึกลับของมิติได้อย่างรวดเร็ว แน่นอนสำหรับผู้มีความเข้าใจที่ลึกซึ้งของมัน เพียงการก้าวเท้า 1 ก้าวของพวกเขาสามารถไปได้หลายพันกิโลเมตร ในวันนี้ มีเพียงไม่กี่คนที่มีความสามารถในเรื่องนี้

คิ้วของเจี้ยนเฉินขมวดแน่นเข้าหากัน เขาคิดว่า เกี่ยวกับเซียนผู้คุมกฎของนิกายพยัคฆ์มังกรหากความเร็วของเซียนผู้คุมกฎ ถึงแม้ว่าเจี้ยนเฉินไม่แน่ใจว่าหากเซียนผู้คุมกฎจากนิกายพยัคฆ์มังกรโจมตีเขาโดยที่เขาไม่ลดปราการป้องกันของเขา — เขาจะยังคงต้องระมัดระวัง

หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินและบรรพชนเริ่มสนทนาก่อน เจี้ยนเฉินออกจากที่แห่งนั้นและกลับไปจากบ้านพัก

นายน้อยสี่ ท่านได้กลับมาอย่างรวดเร็ว เป็นเจี้ยนเฉินที่กลับไปยังบ้านพัก ชายชราทั้งสอง ผู้อาวุโสหยุนและผู้อาวุโสเฟิงบินกลับไปต้อนรับด้วยท่าทีที่เป็นมิตร

เจี้ยนเฉินยิ้ม ข้าผู้นี้และบรรพชนเสร็จสิ้นการเจรจาของเรา และตอนนี้ ได้เวลาจะกลับไปยังอาณาจักรเกอซุน ขอบคุณ ผู้อาวุโสทั้งสองและตระกูลหวง

ได้ยินเช่นนี้ ผู้อาวุโสทั้งสองมองหน้ากัน — ความกังวล อาจจะเห็นเป็นรอยย่นบนหน้าผากของพวกเขา ผู้อาวุโสเฟิงพูด นายน้อยสี่ ทำไมจากไปอย่างรวดเร็ว มาพักสักครู่เถิด!

มีคนอื่น มีกลุ่มสหายที่รอข้ากลับบ้าน ข้าเพียงร่ำลาพวกเขามาชั่วขณะ ยังคงมีบางเรื่องที่ต้องจัดการกับพวกเขา

นายน้อยสี่ หากท่านว่าง ยามเมื่อท่านมายังตระกูลหวง ทำไมไม่ไปเยี่ยมเยียนคุณหนูก่อนเล่า ? ” ผู้อาวุโสหยุนกล่าว

เจี้ยนเฉินลังเล ความทรงจำของเขากับหวงหลวนก็ปรากฏในจิตใจของเขา เขาไม่ได้เห็นนางในเวลานาน ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะพบนางอีกครั้ง

ดีแล้ว หาได้ยาก ยามเมื่อมาที่นี่ ข้าจะไปพบกับคุณหนูหวงหลวน