ตอนที่ 532 – การพบกันเถี่ยต้าอีกครั้ง (3)

ดาบของรองอาจารย์ใหญ่ไป่เอินเฉกเช่นการเดินทางของสายฟ้า ในความพยายามที่จะโจมตีหมิงตง ด้วยความเร็วของเขานั้นรวดเร็วเกินกว่าที่นักเรียนจะจับการเคลื่อนไหวของเขา แม้กระทั่งภาพของดาบที่ตรงเข้าไป

มันรวดเร็วประหนึ่งสายฟ้า การต่อสู้ระหว่างเซียนปฐพีสำหรับนักเรียนที่เป็นเพียงเซียนและเซียนระดับสูง พวกเขาไม่มีความแข็งแกร่งมากเพียงพอที่จะศึกษานี้การต่อสู้ระหว่างเซียนปฐพี เห็นวิธีการที่ไป่เอินมีส่วนร่วมในการต่อสู้นี้ นักเรียนทุกคนต่างก็ตกอยู่ในความตกตะลึงอย่างฉับพลันและมุ่งเน้นไปที่การต่อสู้ที่ด้านหน้าของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถมองเห็นรายละเอียดอย่างชัดเจนมากนัก ทว่ามันก็รุนแรงมากในการแข่งขันของพวกเขา การต่อสู้ระหว่างเซียนปฐพีนั้นหาได้ยากมากเกินไป ไม่มีนักเรียนคนใดที่เคยเห็นรองอาจารย์ใหญ่ต่อสู้

ร่างของหมิงตงยังคงคงหยัดยืนอย่างสมบูรณ์ ในขณะที่ดาบของไป่เอินแทงผ่านหน้าอกของเขาอย่างไม่มีความต้านทาน นักเรียนที่อยู่บริเวณนั้นอย่างตกตะลึงก่อนที่จะร้องออกมา ด้วยความสำเร็จของไป่เอิน สำหรับผู้ที่ไม่ทราบความแข็งแกร่งของหมิงตง เขาถูกเจาะทะลุผ่านหน้าอกโดยดาบของไป่เอินอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตามไป่เอินกลับไม่ได้มีท่าทีปิติเลยแม้แต่น้อย นิพจน์ของเขาแปรเปลี่ยนเป็นความเคร่งขรึมเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่า ดาบของเขานั้นไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ดาบของเขามีถูกแทงผ่านรูปภาพที่กระจกที่อยู่ด้านหน้า ขณะที่มันก็ค่อย ๆ จางหายไป

รองอาจารย์ใหญ่ไป่เอิน ท่านช้าเกินไป ข้าอยู่ข้างหลังท่าน ก่อนที่ไป่เอิ้นจะโจมตีหมิงตง อาจจะได้ยินการพูดจากด้านหลังเขา

ไป่เอินตกตะลึง จากที่ตรงนี้ เขาไม่ได้รู้สึกเลยว่าหมิงตงมาปรากฏที่ด้านหลังของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ และตัดสินจากเสียงของหมิงตง หากว่าเขาต้องการจะโจมตีหมิงตงมันก็เป็นเรื่องที่ยากเกินไป

ด้วยการเป็นทหารผ่านศึกรบนับร้อย ๆ อย่างไม่ลังเลในเคลื่อนไหว ไป่เอินแฉลบไปด้านข้าง ขณะหลบออกทางด้านข้าง หมิงตงค่อย ๆ ขยับร่างกายของเขาทั้งหมด โดยใช้พลังเซียนตุลม เขาได้เปลี่ยนเป็นไฟสีฟ้าโจมตีไป่เอิน

อย่างไรก็ตาม ไป่เอินยังคงไล่ตามหมิงตง ขาของเขาตวัดข้ามเวทีการประลอง ด้วยความเร็วเหมือนเป็นลูกศรยิง แทงดาบเข้าที่หน้าอกของหมิงตง

หมิงตงไม่ได้หวั่นกลัว ด้วยรอยยิ้ม เขายิ้มออกไปที่ไป่เอิน เขาวิ่งไปทั่วเวทีการประลอง ก่อนที่จะหยุดอย่างฉับพลัน จากนั้นลากไปทางซ้ายเล็กน้อย เขาบินไปข้างหน้า ข้ามไปด้านข้างของไป่เอิน จากทางด้านหน้า เป็นเส้นทาง ฝ่ามือด้านขวาของหมิงตงเริ่มที่จะหมุน ด้วยลมที่มาจากพลังเซียน ก่อนที่มันจะสะบัดลงที่ร่างของไป่เอิน

ไป่เอินไปยังขอบเวทีการประลอง แต่มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขา ที่จะหยุดกระแสการโจมตีนั้น เมื่อหมิงตงโจมตีจากทางด้านหลัง มันแรงมากพอที่จะส่งให้ไป่เอินต้องบินกลับในระยะ 30 เมตรไปในอากาศก่อนเขาก็ลดลงไปพื้นดิน แม้ว่าการเคลื่อนไหวจะหยุดลง มันเกิดจากการที่เขาเกลือกกลิ้งบนพื้นดินหลายขั้นตอนก่อนมาหยุดด้วยท่าทีเศร้าหมอง

หมิงตงและไป่เอินแลกเปลี่ยนการโจมตีกันอีกหลายครา แต่นักเรียนไม่ได้เห็นกระบวนท่าของการแข่งขันได้อย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม เป็นสิ่งหนึ่งที่ชัดเจน หมิงตงกำลังยังคงยืนอยู่บนเวที ในขณะที่ไป่เอินบินออกจากเวทีในการโจมตีนั้น ตามกฎระเบียบของทุกการต่อสู้บนเวที หากตกจากเวที แล้วพวกเขาจะพ่ายแพ้ เป็นเช่นนี้ ก็ดูเหมือนว่า เขาจะพ่ายแล้ว

เมื่อทุกคนตระหนักถึงผลลัพธ์ของการแข่งขัน นักเรียนทุกคนเดียวสามารถจ้องมองด้วยตาที่เปิดกว้างในความไม่อาจเชื่อเท่านั้น ทุกคนสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่า รองอาจารย์ใหญ่ไป่เอินนั้นได้พ่ายให้กับคนแปลกหน้าอย่างสมบูรณ์

ในครานี้ แม้กระทั่งพี่น้อง 3 คนจากตระกูลกาดิไม่อาจจะพูดสิ่งใด พวกเขาทำได้เพียงหยุดยืนในความตกตะลึงและเงียบงัน ในขณะที่เขามองขึ้นไปบนเวที แม้ว่าทั้งสามจะรู้ว่า บุคคลผู้นั้นที่หยัดยืนอยู่บนเวทีจะแข็งแกร่งมาก แต่ทว่าเขาไม่เคยคาดหวังว่า หมิงตงนั้นจะแข็งแกร่งไปถึงจุดที่เอาชนะไป่เอินได้เช่นนั้น

อย่า… อย่าบอกข้า… ว่าแท้จริงแล้วเขาคือเซียนปฐพี กาดิเหลียงพบว่าตัวเอง กล่าวสิ่งใดออกมาอย่างยากลำบากนัก ด้วยความตกตะลึงในหัวใจของเขา หมิงตงนั้นมีอายุใกล้เคียงกับพี่ชายของเขา จนแทบจะเป็นรุ่นราวคราวเดียวกัน ดังนั้น เขาจึงไม่คิดว่าหมิงตงนั้นจะแข็งแกร่งเช่นนั้น

กาดิซิ่วหลีและกาดิหยุนเลือกจ้องเวทีด้วยสายตาที่ไม่อาจเชื่อ แทนที่จะตอบรับพี่ชายของพวกเขา กับที่แสดงออกบนใบหน้าของหมิงตง พวกเขาก็เริ่มที่จะรู้สึกถึงสิ่งอันตรายจากภายใน อาจจะเป็นว่า คนอย่างรองอาจารย์ใหญ่นั้นคือคนที่ไม่มีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับเขา

เหมือนกับบุคคลอื่น ไป่เอินมองกลับไปที่หมิงตงและได้แต่ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ กับการประลองระหว่างพวกเขา เขารู้อย่างชัดเจนว่า การโจมตีของหมิงตงนั้นออมแรงนัก แม้ว่าจะเป็นเช่นนั้นแต่เขาก็ยังพ่ายแพ้

ด้วยความตกตะลึงในใจ ไป่เอินกระโดดกลับขึ้นมาบนเวทีพร้อมกับการจ้องมองอย่างซับซ้อน จากนั้นแล้ว เขาป้องมือทั้งสองของเขาขึ้น “ขอบคุณท่านผู้อาวุโสที่ออมแรง”

ด้วยคำพูดของไป่เอิน นักเรียนที่ได้ยินเช่นนั้นต่างก็ตกอยู่ในความตกตะลึง

หมิงตงโบกมือของเขาในลักษณะที่ไม่เป็นกังวล เราเป็นพวกเดียวกัน และนี่ไม่ได้เป็นอะไรที่มากกว่าความบันเทิง และการทำร้ายท่าน เกรงว่าน้องชายจะไม่ยอมข้าไปอย่างง่ายดาย

ฮ่าฮ่าฮ่า สหาย ทำไมเจ้าจึงไม่แจ้งข้าให้ทราบล่วงหน้าก่อนการมาของเจ้า มันจึงทำให้เกิดความเข้าใจผิดเช่นนั้น เพียงขณะนั้นเอง เสียงหัวเราะของชายชราดังขึ้น อาจจะได้ยินจากท้องฟ้าเป็นร่างของชายชราในชุดคลุมสีขาวที่กำลังเข้ามา

เป็นอาจารย์ใหญ่…

อาจารย์ใหญ่

เห็นร่างของชายชรา นักเรียนทุกคนเดียวทันทีก็ตื่นเต้นขึ้นมา อาจารย์ใหญ่คาเฟอร์เป็นยอดฝีมือที่รุ่งโรจน์แห่งอาณาจักรเกอซุนที่สูงศักดิ์ ในสายตาของนักเรียน อย่างไรก็ตาม เขานั้นไม่ได้ปรากฏตัวให้นักเรียนเห็นนัก บางครั้งสักสี่หรือห้าปี นักเรียนก็อาจไม่เห็นเขาแม้แต่ครั้งเดียว ดังนั้น เพื่อมองดูอาจารย์ใหญ่ในตอนนี้เป็นเหตุการณ์ที่จะทำให้ตื่นเต้นได้ไม่น้อย

ค่อย ๆ ร่อนลงบนบริเวณเวที อาจารย์ใหญ่ของสำนักคากัตส่งรอยยิ้มบาง ๆ ให้แก่หมิงตง

อาจารย์ใหญ่คาเฟอร์ ข้าไม่คาดคิดเลยว่า ท่านจะอยู่ที่นี่ ฮ่า ๆ คนนอกผู้นี้ดูเหมือนว่าจะละเมิดกฎบางอย่างของสำนักท่าน ข้าหวังว่าท่านคงจะไม่โกรธข้าไปมากกว่านี้ หมิงตงคิดพร้อมยกมือขึ้นคารวะคาเฟอร์

ไม่เลย การมีสหายมาเที่ยวชมรอบ ๆ สำนักคากัตของข้านั้นนับเป็นเกียรติแก่ข้านัก ข้าไม่แม้มีเวลาที่จะต้อนรับเจ้าอย่างถูกต้อง แล้วข้าจะโกรธได้เช่นไร คาเฟอร์หันมองไป่เอิน ก่อนที่จะพูดว่า ไป่เอิน การที่เจ้าพ่ายแพ้ให้กับเพื่อนของข้านี้ไม่ได้ผิดแผกแต่อย่างไร หากไม่ใช่สหายของข้าออมมือให้กับเจ้า เจ้าคงจะต้องพ่ายไปพร้อมกับบาดแผลที่รุนแรง ครั้งถัดไป เจ้าอย่าได้หุนหันพลันแล่นเช่นนี้ เข้าใจหรือไม่ ?

ข้าผู้นี้เข้าใจดี ไป่เอินตอบด้วยท่าทีเคารพและจ้องมองอย่างซับซ้อนที่หมิงตง ความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับหมิงตง เขาป้องมือของเขาขึ้น และ ถาม ข้าพอจะทราบได้หรือไม่ว่า ข้าจะเรียกผู้อาวุโสว่าเช่นไรดี

คาเฟอร์ยิ้มขึ้น สหายผู้นี้คือหมิงตง เขาเป็นแขกอันทรงเกียรติของอาณาจักรเกอซุนของเรา ไป่เอิน เจ้าควรทราบเกี่ยวกับชื่อเสียงของหมิงตง

หมิงตง ไป่เอินย้อนคิดไปในช่วงเวลาหนึ่ง แต่หลังจากคิดออก ใบหน้าแปรเปลี่ยนเป็นตกตะลึงและกล่าวออกมา เขาคงไม่ใช่เซียนปฐพีคนเดียวที่สามารถใช้ทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ และสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงให้กับเซียนสวรรค์ที่ป้อมปราการทางตอนเหนือ หมิงตง ? ไป่เอินกล่าวออก ท่ามกลางความเงียบงัน ดังนั้นนักเรียนทุกคนจึงได้ยินคำพูดของเขาอย่างชัดเจน ส่งพวกเขาทั้งหมดให้ตกอยู่ในความโกลาหล

อะไรนะ เขาคือหมิงตงจากฐานที่มั่นทางตอนเหนือ”

ถ้าเขาเป็นหมิงตงแล้ว ก็ไม่น่าแปลกใจว่าทำไมเขาจึงแข็งแกร่งเช่นนั้น…

ข้าได้ยินว่าหมิงตงนั้นใกล้จะก้าวเข้าสู่ขอบเขตของเซียนสวรรค์แล้ว เพียงอีกก้าวเดียว เขาจะกลายเป็นหนึ่งในนั้น…

ข้าได้ยินว่า เขามีทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ เขาก็สามารถทำร้ายยอดฝีมือหลายคนของอาณาจักรอินทรีสวรรค์ได้…

หลังการต่อสู้ที่ฐานที่มั่นทางตอนเหนือ ชื่อของหมิงตงได้แพร่กระจายทั่วอาณาจักรเกอซุนเฉกเช่นเดียวกับไฟไหม้ป่า เกือบทุกคนได้ยินเรื่องราวของเขารวมถึงนักเรียนของสำนักคากัต การต่อสู้ครั้งนั้นเองได้ทำให้เขากลายเป็นวีรบุรุษของนักเรียนหลายคนและทุกคนต่างก็ชื่นชม

หลังจากรู้ตัวตนของหมิงตง ใบหน้าของกาดิหยุนและพี่น้องของเขาสองทันทีสว่างขึ้น

แท้จริงแล้วเขาเป็นหมิงตง เขาเป็นต้นแบบของข้า กาดิหยุน การพ่ายแพ้ด้วยมือของเขานั้น ข้า กาดิหยุนผู้นี้ไม่เสียใจเลยแม้แต่น้อย กาดิหยุนหัวเราะ รสขมที่อยู่ในปากของเขาหลังจากความพ่ายแพ้ของเขาได้จางหายไปอย่างสมบูรณ์

พี่ชายคนโต เขา แท้จริงแล้ว…เขาเป็นหมิงตงจริง ๆ เช่นนั้นหรือ ! กาดิเหลียงอาจจ้องมองด้วยดวงตาที่มึนงง หมิงตงนั้นเป็นความสำเร็จอย่างมากสำหรับพวกเขา ไม่เพียงแต่เขาเป็นเซียนปฐพีด้วยอายุยังน้อย แต่เขาก็ยังครอบครองทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ ที่อาจทำร้ายแม้กระทั่งเซียนสวรรค์ ความสำเร็จของเขารู้จักมีแต่คนชื่นชม ที่ซึ่งจะได้รับการบูชาในสายตาของทั้งสองและเป็นเป้าหมายที่พวกเขาทั้งสองอยากไปถึง

กาดิซิ่วหลีมองดูหมิงตงด้วยท่าทีงงงันมากเช่นกัน นางไม่คิดว่าชายแปลกหน้าผู้นี้จะแข็งแกร่งมาก แท้จริงแล้วจะเป็นหมิงตงที่มีชื่อเสียง

ตอนนี้ ในที่สุด เจี้ยนเฉินที่นั่งอยู่ด้านล่าง เจี้ยนเฉินยิ้ม เขากระโดดขึ้นบนเวที ยิ้มและป้องมือของเขา อาจารย์ใหญ่คาเฟอร์ รองอาจารย์ใหญ่ไป่เอิน”

เห็นเจี้ยนเฉิน คาเฟอร์มีรอยยิ้มที่ตื่นเต้น ฮ่าฮ่า เจียงหยางเซียงเทียน ตั้งแต่เห็นหมิงตง ข้าก็รู้ว่าเจ้าอยู่ที่แห่งนี้เช่นกัน คาเฟอร์มองไปที่ไป่เอิน ไป่เอิน นี่เป็นผู้พิทักษ์จักรพรรดิของอาณาจักรเกอซุนของเรา และเป็นนายน้อยสี่แห่งตระกูลเจียงหยาง เจียงหยางเซียงเทียน