ตอนที่ 224: ทำลายล้างตระกูลเทียนซ่ง (5)

แขนที่ถือกระบี่ของเจี้ยนเฉินพุ่งไปยังเทียนซ่งหลี ปราณจำนวนมากไหลรอบกระบี่วายุโปรย

เมื่อต้องต่อสู้กับปราณที่แข็งแกร่ง เทียนซ่งหลีจึงไม่สนใจที่จะหลบเลี่ยง แต่เขาใช้พลังธาตุรวมเข้าไปในขวานเพื่อปกป้องตัวเอง

ในขณะที่เจี้ยนเฉินใช้ปราณกระบี่เฉือนลง ร่างของเขาก็ส่ายเมื่อกระบี่ของเขาได้รับผลกระทบ หลังจากนั้นร่างของเจี้ยนเฉินก็หายวับออกไปจากสายตาแล้วปรากฏขึ้นอีกครั้งข้างหลังเขา

“เจ้ารนหาที่ตาย ! ” เมื่อเห็นเจี้ยนเฉินพุ่งเข้าใส่เขาจากด้านหลัง ขวานของเทียนซ่งหลีก็ระเบิดพลังเซียนออกมา เขาเหวี่ยงมันออกไป

คราวนี้เจี้ยนเฉินไม่สนใจที่จะโต้กลับและตัดสินใจหลบขวาน ในเวลาเดียวกันกระบี่วายุโปรยของเขาก็กลายเป็นแสงสีเงินในขณะที่มันพุ่งไปที่ลำคอของเทียนซ่งหลี

กระบี่ของเขาเร็วกว่าขวานของเทียนซ่งหลี เมื่อถึงเวลาที่เทียนซ่งหลีตั้งตัว กระบี่วายุโปรยก็เข้ามาใกล้คอของเขาแล้ว

แม้ว่าการต่อสู้ครั้งล่าสุดของเขากับเทียนซ่งหลีนั้นเขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบ แต่ความแข็งแกร่งไม่ใช่จุดแข็งของเขา อันที่จริงเจี้ยนเฉินพึ่งพาความเร็วดุจสายฟ้าจนคู่ต่อสู้ไม่สามารถตอบโต้ได้ทันเวลา

“ช่างเป็นกระบี่ที่รวดเร็วจริง ๆ !” เทียนซ่งหลีพูดออกมาด้วยความประหลาดใจ อย่างไรก็ตามเขาเป็นทหารมากประสบการณ์ซึ่งผ่านการสู้รบหลายร้อยครั้ง เขารีบใช้พลังเซียนจำนวนมหาศาลมาห่อหุ้มร่างกายของเขา

เมื่อถึงเวลาที่กระบี่วายุโปรยของเจี้ยนเฉินได้โจมตีเทียนซ่งหลี พลังเซียนธาตุดินของเขาได้ก่อตัวขึ้นรอบตัวเขาอย่างเต็มเปี่ยมเหมือนเกราะป้องกัน กระบี่สั่นสะเทือนจากแรงกระแทกเล็กน้อยก่อนที่จะหยุด ในช่วงเวลาต่อมาปราณกระบี่วายุโปรยยิงไปข้างหน้าและเจาะทะลุการป้องกันของพลังเซียนธาตุดินและไปยังลำคอของเทียนซ่งหลี

เนื่องจากมันยังมีช่องว่างของช่วงเวลาเสี้ยววินาที เทียนซ่งหลีจึงสามารถถอยกลับไปอย่างปลอดภัยก่อนที่จะกระแทกขวานของเขาลงบนกระบี่อย่างรวดเร็ว

เมื่อเขาหมุนข้อมือ กระบี่วายุโปรยก็พุ่งออกมาอีก 3 ครั้งทันที จังหวะกระบี่แต่ละครั้งได้แทงไปยังตำแหน่งเดียวกันขวานอย่างแม่นยำ เมื่อทั้งสามจังหวะซ้อนทับกัน มันทำให้ขวานรบถูกผลักไปข้างหลังเพราะแรงทวีคูณ

เทียนซ่งหลีจับขวานด้วยมือทั้งสองอย่างตกตะลึง เมื่อเจี้ยนเฉินโจมตีขวานไป 3 ครั้ง พลังที่อยู่เบื้องหลังนั้นก็แข็งแกร่งพอที่การสั่นสะเทือนจะทำให้แขนของเขาเป็นด้านชาไปชั่วขณะ

“คนที่อยู่ตรงหน้าข้าใช่คนเดียวกันกับเจี้ยนเฉินเมื่อปีที่แล้วหรือไม่ ? ” เทียนซ่งหลีถามตัวเอง เขาพัฒนาขึ้นมากเกินไปในปีเดียวจนแทบไม่น่าเชื่อ

ช่วงเวลาที่เทียนซ่งหลีกำลังคิดเช่นนั้น แสงสีขาวก็พุ่งเข้าหาเขาอีกครั้ง เมื่อถึงเวลาที่เทียนซ่งหลีรู้สึกตัว กระบี่ก็เข้ามาใกล้คอของเขาอีกครั้งและได้เริ่มตัดมัน กระบี่ดึงความเจ็บปวดบนใบหน้าของเขาขณะที่เลือดหยดลงมาที่คอ

ในช่วงนี้ระหว่างความเป็นกับความตาย เทียนซ่งหลีมีใบหน้าที่ตื่นตระหนกในขณะที่เขาหันหน้าหนีทันทีเพื่อไม่ให้กระบี่แทงทะลุคอของเขา

“วูช ! “

ช่วงเวลาที่เทียนซ่งหลีกำลังหลบ ลมกระโชกเย็นก็ผ่านเขาไปพร้อมกับความรู้สึกแสบเล็กน้อยที่คอของเขา

ใบมีดของกระบี่วายุโปรยแทบไม่ได้เข้าไปในคอของเขาเพราะมีปราณห่อหุ้มกระบี่เอาไว้หลายชั้น กระบี่เฉือนคอของเทียนซ่งหลีเล็กน้อย มันตัดชั้นผิวหนังส่วนบนเท่านั้น หากเขาตอบสนองช้าลงเพียงครึ่งวินาที เขาคงต้องถูกแทงที่คอและกระบี่วายุโปรยคงปลิดชีพของเขาไปแล้ว

เทียนซ่งหลีกระโดดกลับไปข้างหลังพร้อมกับเสียงร้องขณะที่พลังเซียนธาตุดินของเขาพุ่งขึ้นจากร่างของเขาอีกครั้ง ขณะที่มันห่อหุ้มร่างกาย มือของเขาเอื้อมมือแตะคอโดยไม่รู้ตัว เมื่อมองลงไปเขาก็เห็นว่ามือของเขาเปียกโชกไปด้วยเลือด

เทียนซ่งหลีหน้าซีดลง เขารู้สึกถึงอากาศที่เย็นยะเยือกไปถึงกระดูก ความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินนั้นเหนือกว่าสิ่งที่เขาคาดไว้ในตอนแรก

ในขณะนี้เทียนซ่งหลีอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่า ด้วยความแข็งแกร่งที่เขามี เขาจะสามารถแก้แค้นแทนบุตรชายของเขาที่ถูกสังหารได้หรือไม่ ?

“ทุกคน มาช่วยข้าด้วย ! ” เทียนซ่งหลีเรียกร้องกลุ่มคนที่เฝ้าดูเขาโดยไม่ลังเล

เมื่อได้ยินคำร้องของเทียนซ่งหลี คนที่เขาได้เชิญชวนมาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะกระโดดเข้าไปขวางเจี้ยนเฉิน

“ใครก็ตามที่กล้าโจมตีตระกูลเทียนซ่งของเราจะต้องตายอย่างน่าอนาถ ! “

ในขณะนั้นอีกเสียงหนึ่งร้องออกมาจากด้านหลังลานบ้านของตระกูลเทียนซ่ง ในขณะที่ทุกคนหันกลับมามอง เงาของคนหนึ่งก็บินไปอย่างรวดเร็วและกระโดดลงไปในใจกลางของการต่อสู้ ชายคนนี้ดูเหมือนจะมีอายุประมาณสี่สิบปีและสวมเสื้อคลุมสีขาวที่ทำจากผ้าราคาแพง เขาดูคล้ายกับเทียนซ่งหลี

ดวงตาของเขาจับจ้องมองเทียนซ่งหลีที่น่าสังเวชก่อนที่เขาจะหรี่ตา เขาก้าวอย่างรวดเร็วไปยังพี่ชายของเขาและถามเขาว่ า”พี่ใหญ่ ท่านได้รับบาดเจ็บหรือไม่ ? ” นี่คือน้องชายของเทียนซ่งหลี- เทียนซ่งเต้าหยุน

เทียนซ่งหลีพยักหน้าอย่างช้า ๆ ” ข้าสบายดี” เขากระซิบ

เทียนซงเต้าหยุนหันมาจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยตาที่ลุกเป็นไฟ “พี่ใหญ่ เขาคือใคร ? “

เทียนซ่งหลีจ้องเจี้ยนเฉินด้วยความเกลียดชังและพูดว่า “เต้าหยุน เขาเป็นฆาตกรที่ฆ่าลูกชายของข้า”

ใบหน้าของเทียนซงเต้าหยุนแข็งกระด้างในขณะที่จ้องเจี้ยนเฉินด้วยความโกรธแค้น “เจ้าคือคนที่ฆ่าหลานชายของข้า เทียนซ่งคัง”

เจี้ยนเฉินมองไปที่พี่น้องเทียนซ่งสองคนก่อนที่จะมองคนอื่นที่อยู่ตรงหน้าเขา มีผู้ชายอีก 7 คน นอกเหนือจากผู้อาวุโส 2 คนแล้วยังมีชายวัยกลางคนอีก 5 คนที่ล้อมรอบเขา จากการแสดงตน เขาสามารถบอกได้ว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ แต่ผู้อาวุโสทั้งสองและชายวัยกลางคนผิวคล้ำเป็นเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษขั้นสูง

“ทุกคน นี่เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างตระกูลเทียนซ่งและข้า สำหรับคนที่ไม่เกี่ยวข้องโปรดออกไป มิฉะนั้นอย่าหาว่าข้าไม่เตือน” เจี้ยนเฉินพูดกับชายเจ็ดคนที่ยืนด้านหน้าเขา

ชายเจ็ดคนมองหน้ากันครู่หนึ่งก่อนที่จะส่ายหน้า แต่ละคนได้เห็นความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินด้วยตัวเอง นี่ไม่ใช่สถานการณ์ง่าย ๆ ที่เทียนซ่งหลีบอกว่าจะเป็นเช่นนั้น ในสายตาของพวกเขา เทียนซ่งหลีเกือบจะตายด้วยน้ำมือของเจี้ยนเฉิน และด้วยสิ่งนี้พวกเขาเริ่มกลัวเจี้ยนเฉินขึ้นมา แม้ว่าพวกเขาจะเป็นเพื่อนที่ดีกับเทียนซ่งหลี ในช่วงเวลาที่เขาใกล้จะตาย พวกเขาก็ทำได้เพียงยืนเคียงข้างและเฝ้าดู